"Posłuchaj córko, spójrz, nakłoń ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca.
Król pragnie twego piękna,
On twoim Panem, oddaj Mu pokłon."
(Ps 45,11-12 )
Te słowa mówią wszystko.
Gdy we Wspólnocie Emmanuel pierwszy raz zatańczyłam taniec ułożony do tego fragmentu Pisma Św., zrozumiałam czym jest dla mnie Boże zaproszenie do tańca, jak głęboko sięga i jak wiele ma znaczeń. Jest zachętą do życia prawdziwego, do uwolnienia się z więzów przeszłości, do wolności dziecka Bożego. To zmiana pełnego lęków i obaw wyobrażenia o rzekomo złym Stwórcy. Nie mogłam powstrzymać łez, tak piękne było to co zobaczyłam. Zrozumiałam, że Bóg jest delikatnym, wrażliwym i pełnym miłości Tancerzem, który zna kroki i jak nikt inny potrafi poprowadzić mnie w tańcu życia.
Taniec wprowadza mnie również w wymiar wspólnotowy, we wzajemne przeglądanie się w oczach braci, bo przecież wszyscy tańczymy ten sam taniec z naszym Oblubieńcem. Bóg tak wiele razy zapraszał mnie do tańca a ja ciągle odpowiadałam : "dobrze ale nie teraz, teraz nie mam czasu, możliwości, nastroju itp." ale w ostatnią noc Zesłania Ducha Św., kiedy nasza wspólnota posługiwała modlitwą z flagami usłyszałam : "jeśli nie teraz to kiedy?, jak długo będziesz odkładać na później pragnienia swojego serca?" Znowu zalałam się łzami... no i pozwoliłam się poprowadzić, wzięłam flagę i do końca uroczystości tańcem z nią wielbiłam Boga.
Anna
Czas rekolekcji był dla mnie czasem odkrywania swojego ciała, swojej kobiecości. Taniec jest dla mnie możliwością koncentrowania całej swojej uwagi na Bogu. Tak jak małe dziecko tańczy przed swoim tatą, aby mu się podobać, tak ja tańczę przed moim najlepszym Ojcem i wiem, że akceptuje On mnie taką, jaką jestem i patrzy na mnie z zachwytem. W tańcu wznoszę wszystkie moje pragnienia w stronę Pana. Pragnienie bycia kochaną, przebywania blisko Ojca i właśnie taniec otwiera mnie na tę bliskość i miłość. Doświadczam wtedy ogromu Jego Miłości, Jego przytulenia i nie ważne jest, że moje gesty i ruchy często są nieporadne, ważne jest, że patrzy na mnie mój Najlepszy Ojciec. Chwała Panu
Ola
Rekolekcje prowadzone przez wspólnotę Emmanuel dają duży warsztat techniczny do prac z grupą, ale także dla samego siebie. Pokazują, iż taniec może być modlitwą, a modlitwa ruchem daje radość. Jestem wdzięczny Panu, iż pozwolił mi spotkać tych ludzi na drodze mojego życia. Chwała Panu
Piotrek
(...) Ten czas był dla mnie możliwością odkrycia modlitwy przez taniec we wspólnocie(...) Również to był czas, kiedy Pan na nowo odkrywał mi dar mojego ciała, jego godność i rolę w moim życiu.
Ilona-Ukraina
These days of worshipping Lord with dances revealed the new part of myself to me. On Saturday night during the worship, Holy Spirit touched unhealed part of my heart. It was the place of the heart, which has never got Father's tenderness and Love. It was so painful that I couldn't dance and worship Lord at all. Then the Holy Spirit put these words into my heart: "Dance and I will heal you. I will not leave you empty because I'm your true Father and I want to give you my love". My dear, heavenly Father filled my heart with his tenderness and love! He gave me His Hugs, big Father's Hugs while I was dancing. My hope and purpose of life is in Him! Now I will always do my best to share with other people what I got during these recollections. Thank You.