Jesteśmy Diakonią Tańca w Stowarzyszeniu Katolickiej Wspólnoty "Emmanuel". Wspólnota działa w Ruchu Światło-Życie.

Od początku istnienia Wspólnoty odkrywaliśmy wartość i znaczenie, jakie ma modlitwa uwielbienia dla każdego chrześcijanina. To właśnie w czasie uwielbienia, kiedy zapominaliśmy o sobie, a kierowaliśmy serca ku naszemu Stwórcy, Bóg je przemieniał, oczyszczał, uzdrawiał. W trakcie tej duchowej drogi otrzymaliśmy od Pana zupełnie zaskakujące dla nas zaproszenie do... tańca na Jego chwałę. Na potwierdzenie tych słów, podczas modlitwy, Pan zaczął pokazywać nam proste kroki, gesty, którymi mogliśmy pełniej wyrażać nasze uwielbienie. Tak powstały pierwsze tańce.

Dziś pragniemy się dzielić tym, co otrzymaliśmy: nie tylko nauką tańców, ale też doświadczeniem spotkania z Bogiem w naszej duszy, duchu i... ciele.

"Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!"

(1 Kor 6, 19-20)

To było zupełnie zaskakujące dla nas zaproszenie, by tańczyć dla... Boga. Zawsze traktowaliśmy taniec jako przyjemność, możliwość wyrażania tego, co czujemy, co w nas jest.

A oto Pan Bóg zaprosił nas do tańca na Jego chwałę. Nigdy w ten sposób nie myśleliśmy o tańcu, tańcu, który mógłby być modlitwą, uwielbieniem. "Jak ma wyglądać taniec dla Ciebie, Boże?" - pytaliśmy.

Bóg był wierny swojemu zaproszeniu, w czasie wspólnej modlitwy uwielbienia rodziło się w nas pragnienie, by słowa śpiewanej pieśni wyrazić konkretnym gestem - pokłonem, obrotem. Po modlitwie staraliśmy się ułożyć te wszystkie gesty w prosty, łatwy do zapamiętania taniec.

Często powstawaniu tańca towarzyszyło konkretne słowo, przesłanie, które ten taniec miał wyrażać. Wciąż nie mogliśmy się nadziwić Bożemu prowadzeniu, mieliśmy świadomość naszej nieporadności, ale z drugiej strony również Bożego zaufania, jakie w nas pokłada.

Niewątpliwie przełomowym momentem było dla nas decyzja (w odpowiedzi na zachętę naszego księdza moderatora) o rozpoczęciu spotkań otwartych dla wszystkich. Wydawało się nam, że mamy tak niewiele do zaoferowania... Bóg czekał, aż dostrzeżemy, że otrzymaliśmy bardzo wiele...

Później ważnym dla nas znakiem były zaproszenia do uczenia modlitwy tańcem w różnych grupach modlitewnych, wspólnotach, które do nas się zwracały.

Obecnie...

Jesienią 2016 roku obchodziliśmy dwudziestolecie naszego powstania. Już sam fakt, że udało się nam posługiwać bez przerwy przez tak długi czas, jest dla nas świadectwem Bożej wierności.

Modlitwa tańcem stała się dla nas zupełnie naturalną, choć oczywiście nie jedyną formą modlitwy. Dzielimy się nią z tymi, których jakoś ona pociąga , powierzając Panu Bogu owoce naszej posługi.

Dwa razy w roku w Katowicach prowadzimy weekendowe rekolekcje.

Jesteśmy też często zapraszani do współtworzenia rekolekcji, czuwań, spotkań, w których taniec jest jednym z elementów modlitwy, ewangelizacji, integracji.