NIEPOKALANA MARYJO, zawierzamy Ci ponownie naszą Wspólnotę, którą otrzymaliśmy jako niczym niezasłużony dar Twojego Syna Jezusa Chrystusa. Zawierzamy ją Tobie, a przez Ciebie, Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu. Odtąd wyrzekamy się swojej woli, swojego zamysłu, swoich pragnień i oczekiwań względem Wspólnoty i przyjmujemy Twój PLAN względem nas.

Chcemy go wypełnić, aby Bóg był we wszystkim uwielbiony.

Oddajemy Ci naszą relację z Ojcem, Synem i Duchem Świętym, nasze zmagania z samym sobą, cierpienia, rozczarowania, słabości, oziębłość, upadki, niewierność, nieumiejętność słuchania Słowa Pana, samotność, skupienie na sobie, niestawanie do walki duchowej, pychę, obmowy, oszczerstwa, szemranie, zamykanie się w sobie, nieprzebaczenie, lęki, obawy, brak miłości, ufności, jedności, troski o innych, zwątpienia w wierze, pokładanie nadziei poza Bogiem, niespełnione marzenia, wizje, ból, trudności w relacjach, niezrozumienie przez innych, poczucie odrzucenia przez innych, brak ich przebaczenia i akceptacji; wszystko, czym jesteśmy i co posiadamy, a nade wszystko… ciemność w sercu.

Prosimy przyjmij nas takimi, jakimi jesteśmy, módl się za nas, aby nasza rana stała się otwarciem, które nieustannie woła o miłość, przez zjednoczenie z Twoim Ukrzyżowanym Synem, w którym miłość w zło wstąpiła i odniosła pełne zwycięstwo! Uczyń nas kropelką miłości, abyśmy stawali przed Ojcem i kochali Go zranionego w duszach!

Prosimy naucz nas PRAGNĄĆ przyprowadzania dusz do Serca Ojca, aby Mu wynagrodzić i zadośćuczynić za nasze grzechy i grzechy naszych braci i sióstr. Naucz nas reagować miłością na jej brak, kochać tych, którzy ranią nas i Serce Ojca. Ofiarowujemy Ci naszą wolę, czas, plany, pragnienia, myśli, uczucia, umiejętności, talenty… Przyjmij je jako swoje i zrób z nich użytek. Uczyń nas zdolnymi nieść Twoje światło w największe ciemności i ufać Bogu.

Oddajemy Ci nasze serca, a Ty daj nam Swoje Niepokalane Serce, zjednoczone z Sercem Ojca i Syna, w Duchu Świętym.

Amen.