Przynależność do Wspólnoty „Emmanuel”
Zobowiązania
Do Wspólnoty Emmanuel można przynależeć poprzez diakonię lub małą grupę i uczestnictwo w spotkaniach formacyjnych Wspólnoty.
Osoba przynależąca rozumie i uznaje za swoją, drogę rozwoju duchowego opartą o Drogowskazy (patrz formacja Ruchu Światło-Życie), a rozwiniętą w Zasadach Życia Wspólnoty Emmanuel. Kierując się wskazaniami w nich opisanymi, w wolności podejmuje stały wysiłek współdziałania z łaską Bożą każdego dnia. Dla wspomagania siebie samego w wierności, przynależący do Wspólnoty, raz na dwa lata mogą podjąć zobowiązania w formie ślubów prywatnych.
Złożenie ślubów prywatnych, dotyczących zobowiązań, przyjętych przez Wspólnotę jako droga rozwoju duchowego, odbywa się po wcześniejszym rozeznaniu z kierownikiem duchowym, spowiednikiem, animatorem lub odpowiedzialnym. Rozeznanie dotyczy tego, co i w jakim zakresie dana osoba ślubuje na najbliższe dwa lata. Śluby składa się w cichej, prywatnej modlitwie, uczestnicząc razem z innymi członkami Wspólnoty w Eucharystii celebrowanej przez Asystenta Kościelnego. Złożenie ślubów nie jest związane z przynależnością do żadnej grupy.
ZOBOWIĄZANIA
Po osobistej modlitwie i dogłębnym rozważeniu odczytując jako Boże wezwanie na najbliższe dwa lata bycie pełnym członkiem Wspólnoty „Emmanuel” w prywatnych, zwyczajnych ślubach ZOBOWIĄZUJĘ SIĘ:
- W miarę możliwości, jak najczęściej w tygodniu uczestniczyć w Eucharystii.
Będę się starał przygotować do niej i przeżywać ją jako najważniejszy moment całego dnia: źródło i szczyt!
- Codziennie rozważać Słowo Boże („Namiot Spotkania”), np. w ramach liturgicznej „Godziny czytań”.
Liturgia Godzin nie będzie dla mnie tylko „modlitwą ustną”, ale będę się starał rozważać przeczytany tekst[1] czytania biblijnego i łączył ją z modlitwą osobistą.
- Jak najczęściej, najlepiej codziennie rozważać tajemnice zbawienia w modlitwie różańcowej.
Różaniec święty podobnie, nie będzie dla mnie wyłącznie „modlitwą ustną”, ale dołożę wszelkich starań, aby wypowiadane słowa łączyć z rozważaniem tajemnic zbawienia. Pomocą w tym będzie stały wysiłek wznoszenia swoich myśli ku Bogu, przy różnych okazjach codziennego dnia.
- Podejmować jakąś formę wyrzeczenia w środę i piątek, np. post o chlebie i wodzie.
- Przynajmniej raz w miesiącu przystępować do sakramentu pokuty i pojednania.
- Uczestniczyć w życiu Wspólnoty eucharystia, modlitwa, rekolekcje, spotkania, itd.)[2]
- Podjąć współodpowiedzialność za wspólnotę.
- Uczestniczyć raz w roku w osobistych rekolekcjach (przynajmniej 3 dniowych).
- Rozwijać swoje życie chrześcijańskie w kierunku obranym przez Ruch Światło-Życie i Wspólnotę „Emmanuel”, wyrażonym w Drogowskazach Nowego Człowieka i w Zasadach życia.
Miejscowość, data: ……………………………………
Podpis Imieniem i Nazwiskiem: …………………………………….
Członek Wspólnoty podejmuje na stałe wysiłki w kierunku:
- pełnego zaakceptowania i przyjęcia Drogowskazów Nowego Człowieka Ruchu Światło-Życie;
- podporządkowania swojego życia ostatecznemu celowi jakim jest niebo;
- do głoszenia innym nadziei i do odsuwania od siebie wszelkiej formy rozpaczy – szczególnie w myśleniu o sobie samym – i poddawania się, nawet w najgorszym upadku, łasce Bożej;
- świadomej przynależności do Kościoła Katolickiego jako środowiska życia przez:
- wyznawanie wiary (Credo);
- pełne zaakceptowanie i przyjęcia nauki Kościoła w dziedzinie wiary i moralności oraz wszystkich innych obowiązujących przepisów Kościoła;
- wierność Kościołowi, a szczególnie biskupowi diecezjalnemu;
- przyjęcia Zasad życia jako kierunku rozwoju duchowego, przyjęcia tego, co Wspólnota będzie odkrywać w przyszłości jako obowiązujące wszystkich jej członków, świadomej przynależności do Wspólnoty „Emmanuel” przez:
- czasowe, prywatne, zwyczajne śluby składane wobec asystenta kościelnego w których zobowiązuję się do tego, co zawarte jest w niniejszych Zobowiązaniach;
- przyjmowanie w posłuszeństwie decyzji Moderatorów dotyczących Zasad i Zobowiązań;
- uczestnictwo w życiu Wspólnoty (modlitwa, rekolekcje, spotkania, itd.);
- jako małżonek – do stałego pogłębiania wzajemnej relacji i duchowości małżeńskiej;
- jako celibatariusz – do stałego pogłębiania relacji z Jezusem-Oblubieńcem i duchowości celibatariusza
- jako kapłan – do stałego pogłębiania duchowości kapłańskiej.służby we Wspólnocie i Kościele w diakoniach czy innej formie;
nie zwalniania siebie samego z niniejszych zobowiązań bez uzgodnienia z Moderatorami (odpowiedzialnymi).
W miarę możliwości:
- szczególnego cenienia sobie i kiedy będzie na to czas i możliwość praktykowania adoracji Najświętszego Sakramentu, liturgicznej modlitwy Jutrzni i Nieszporów oraz modlitwy uwielbienia;
- częstej modlitwy do Ducha Świętego (bez określenia ram czasowych), wzywania Jego obecności;
- regularnej – wedle możliwości – lektury duchowej pisarzy chrześcijańskich.